Enjoy beauty of Switzerland:
Foto: S. Maria Dörig, Switzerland
BRIGTHON to mały chłopiec mieszkający w naszej miejscowości. Jego rodzice są ze Sri Lanki. Nasza wspólnota opiekuje się nim kilka godzin w tygodniu w czasie, gdy jego ojciec jest w pracy, a mama uczy się w szkole językowej.
Spójrzmy na zdjęcie: co mały chłopczyk robi w naszej kaplicy?
"Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną…
Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje". Mt 6
Foto: S. Maria Dörig, Switzerland
W obecnym czasie zachwycamy się wspaniałością kwiatów na łąkach i w ogrodach.
Owoce i warzywa zapowiadają dobry urodzaj. Pogoda wydaje się być odpowiednia: ani zbyt sucho, ani zbyt mokro. I my zrobiliśmy wszystko, co powinniśmy byli uczynić: zasiew we właściwym czasie i dalsza pielęgnacja aż do zbiorów.
“BO GDZIE JEST TWÓJ SKARB, TAM I SERCE TWOJE!” Ewangelia skłania nas, by popatrzeć jeszcze głębiej. Natura dostosowuje się do każdej pogody. Zależnie od klimatu, pierwsze pąki w zimie są wystawione na mróz i pokryte lodem.
W pierwszym tygodniu czerwca Siostry z Delegatury w Szwajcarii w ramach Wizytacji Generalnej, gościły S. Izabelę Świerad SAC, Przełożoną Generalną, oraz S. Annę Małdrzykowską SAC, Radną i Ekonomkę Generalną. Serdeczna siostrzana atmosfera, pogoda ducha i dobry humor szedł w parze z pięknym szwajcarskim krajobrazem. Siostry po raz kolejny umocniły nas świadectwem wiary i zaufania Panu oraz przeżywania codziennego życia w pokoju, wzajemnej miłości i radosnej wdzięczności.
Bylebym pozyskał Chrystusa w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Flp 3
Alpstein, Appenzellerland, Switzerland Photo: Sr. Maria Dörig
Młody Żyd przyszedł do rabina i rzekł: "Chciałbym być twoim uczniem". Rabin odpowiedział: "Dobrze, zgadzam się, ale jest jeden warunek. Chcę, żebyś mi odpowiedział: Czy kochasz Boga?" Uczeń posmutniał i zamyślił się, po czym odparł: "Czy kocham... Tego nie mogę powiedzieć".
"Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żyjących.
Przy Nim bowiem wszyscy żyją".
Łk 20, 38
Czym jest labirynt?
Labirynt to zaproszenie dla nas, aby pójść w głąb.
W ten sposób możemy zobaczyć w przenośni naszą własną drogę w życiu.
Możemy więc wejść na tę drogę z jakimś wyobrażeniem, albo też z modlitwą, otwarci na nieznane.
W labiryncie spotykamy siebie.
Podczas wędrówki przez labirynt
mogę zrozumieć
po co żyję,
co naprawdę jest moim wsparciem,
i co naprawdę jest moim centrum.
S. Maria Dörig SAC
Labyrinth - Pfarrgarten Niederuzwil
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi /…/ A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan 1, 1.4. i 14
Kaplica w Pallotti-Huus, Niederuzwil, Szwajcaria
Strona 1 z 4
Twitter Papieża Franciszka
Watykan
Jubileusz kanonizacji
ZAK
Medytacje
* Zasady życia *
"Różnorodność kulturowego i narodowego pochodzenia, wieku, usposobienia, talentów i uzdolnień jest naszym bogactwem. Chociaż we wspólnocie wykonujemy różne zadania, jednoczy nas to samo powołanie do naśladowania Jezusa i wspólna, zlecona przez Pallottiego misja".(ZŻ, 91)
________________
"Centrum naszego osobistego i wspólnotowego życia jest Jezus Chrystus Apostoł Ojca Przedwiecznego. Powierzona przez Niego misja ukierunkowuje nasze myślenie, naszą duchowość, modlitwę, działanie i cierpienie". (ZŻ, 19)
________________
"Jako wspólnota uczniów zbieramy się wokół Chrystusa Apostoła Ojca Przedwiecznego. Tak jak uczniowie chcemy żyć razem z Jezusem. On nas będzie posyłał, a gdy wrócimy, w Jego świetle sprawdzać będziemy naszą działalność". (ZŻ, 88)
________________
"Naszym szczególnym pallotyńskim charyzmatem jest przyczynianie się do wzrostu wiary i miłości u ludzi świeckich, budzenie świadomości ich apostolskiego powołania i współpraca z nimi w apostolskim posłannictwie". (ZŻ, 21)
________________
"Nasze wzajemne stosunki winny być nacechowane miłością, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy i ufa; miłością, która nie unosi się pychą, nie zazdrości i nie rani, która nie rozgorycza się i nie pamięta złego; miłością, która się nie zniechęca, lecz pozostaje przyjazna i cierpliwa; miłością, która potrafi się współweselić i współcierpieć z innymi. W dążeniu do takiej miłości powinnyśmy się wzajemnie zachęcać i wspierać". (ZŻ, 90)