________________
XXIV Kapituła Prowincjalna Polskiej Prowincji Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego rozpoczęła się 16 lipca w Warszawie w Centrum Charytatywno- Edukacyjnym Caritas i zakończy się 25 lipca. Jej temat brzmi: Eucharystia - źródło i szczyt życia konsekrowanego. Siostra Pallotynka – Kobieta Eucharystii.
Prosimy o modlitwę o jej owocność i naszą otwartość na natchnienia Ducha Świętego. Dziekujemy.
Członkinie Kapituły
25 marca objął urzędowanie nowy Zarząd Prowincjalny Polskiej Prowincji. W skład nowo wybranego Zarządu wchodzą:
S.M. Iwona Nadziejko SAC, przełożona prowincjalna
S.M. Magdalena Szymczak SAC, wikaria
S.M. Nikodema Czarnul SAC, radna
S.M. Jolanta Groszczyk SAC, radna
S.M. Blanka Sławińska SAC, radna
Twitter Papieża Franciszka
Watykan
Jubileusz kanonizacji
ZAK
Medytacje
* Zasady życia *
"Różnorodność kulturowego i narodowego pochodzenia, wieku, usposobienia, talentów i uzdolnień jest naszym bogactwem. Chociaż we wspólnocie wykonujemy różne zadania, jednoczy nas to samo powołanie do naśladowania Jezusa i wspólna, zlecona przez Pallottiego misja".(ZŻ, 91)
________________
"Centrum naszego osobistego i wspólnotowego życia jest Jezus Chrystus Apostoł Ojca Przedwiecznego. Powierzona przez Niego misja ukierunkowuje nasze myślenie, naszą duchowość, modlitwę, działanie i cierpienie". (ZŻ, 19)
________________
"Jako wspólnota uczniów zbieramy się wokół Chrystusa Apostoła Ojca Przedwiecznego. Tak jak uczniowie chcemy żyć razem z Jezusem. On nas będzie posyłał, a gdy wrócimy, w Jego świetle sprawdzać będziemy naszą działalność". (ZŻ, 88)
________________
"Naszym szczególnym pallotyńskim charyzmatem jest przyczynianie się do wzrostu wiary i miłości u ludzi świeckich, budzenie świadomości ich apostolskiego powołania i współpraca z nimi w apostolskim posłannictwie". (ZŻ, 21)
________________
"Nasze wzajemne stosunki winny być nacechowane miłością, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy i ufa; miłością, która nie unosi się pychą, nie zazdrości i nie rani, która nie rozgorycza się i nie pamięta złego; miłością, która się nie zniechęca, lecz pozostaje przyjazna i cierpliwa; miłością, która potrafi się współweselić i współcierpieć z innymi. W dążeniu do takiej miłości powinnyśmy się wzajemnie zachęcać i wspierać". (ZŻ, 90)