Ez 37,21-28; J 11,45-57

…bo to ważna gra

Bóg, kiedy przychodzi – oczyszcza. Porządkuje nasze życie, wprowadza weń harmonię. Wskazuje miejsce, w którym mamy się rozwijać. Tak samo jak Izraelitów zjednoczył, uwolnił od grzechów i osadził w ziemi Kanaan. Być może Boże zapewnienia nie brzmią w naszych uszach zbyt rzeczywiście – zbyt wiele razy próbowaliśmy na próżno coś w naszym życiu rozplątać, stanąć mocno na nogach i zbyt często buntowaliśmy się przeciw miejscu, w którym przyszło nam egzystować.

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Droga Krzyżowa

Przed 15 laty świat się zatrzymał, przyklęknął i zapłakał – tak rocznicę śmierci św. Jana Pawła II wspominał dziś rano przy jego grobie kard. Konrad Krajewski. Papieski jałmużnik przewodniczył cotygodniowej polskiej Mszy w Bazylice Watykańskiej, tym razem sprawowanej w bardzo ograniczonym gronie ze względu na epidemię koronawirusa.

Beata Bednarz - Mój Jezu, mój Zbawco (Krzycz na cześć Pana!)

ROZWAŻANIE PAPIEŻA FRANCISZKA PRZED NADZWYCZAJNYM BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM

 URBI ET ORBI

Rzym, 27 marca 2020 r.

„Gdy zapadł wieczór” (Mk 4, 35). Tak zaczyna się usłyszana przez nas Ewangelia. Od tygodni wydaje się, iż zapadł wieczór. Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności; ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy. Podobnie jak uczniów z Ewangelii ogarnęła nas niespodziewana i gwałtowna burza. Uświadomiliśmy sobie, że jesteśmy w tej samej łodzi, wszyscy słabi i zdezorientowani, ale jednocześnie ważni, wszyscy wezwani do wiosłowania razem, wszyscy potrzebujący, by pocieszać się nawzajem. Na tej łodzi… jesteśmy wszyscy.