Mi 7, 14-15, 18-20; Łk 15, 1-3, 11-32
Miłosierdzie Ojca jest przeobfite, bezwarunkowe.
A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec rzekł do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą suknię i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. … ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się bawić. (Łk 15, 20-22.24).
Rdz 37,3-4.12-13A.17B-28; Mt 21,33-43.45-46
Bankruci
Czasem zostajemy pozbawieni tego, co jak się wydaje, słusznie nam się należy. Buntujemy się, dobitnie wyrażamy swój sprzeciw. Jak synowie Jakuba, którzy nie umieli zdobyć się na to, by przyjaźnie porozmawiać z Józefem, ulubionym synem ojca. Jak arcykapłani i faryzeusze, którzy wystąpili przeciw Jezusowi wieszczącemu odebranie im Bożego Królestwa. Bo to przecież synom Jakuba, w kolejności starszeństwa, należało się błogosławieństwo ojca. Bo to przecież arcykapłani i faryzeusze byli elitą narodu wybranego przez Boga.
W dniach 14.02 – 12.03. 2019 r. s. Josephina D’Sousa, wikaria generalna, we współpracy z s. Marią Landsberger, przeprowadziła wizytację generalną w naszych wspólnotach w Codó i Timbiras w Maranhão, jednym z najbiedniejszych regionów północno-wschodniej Brazylii. Nasza misja w Brazylii powstała w 1980 r. i wyrosła z Prowincji Niemieckiej. Obecnie liczy 6 sióstr i dwie nowicjuszki. Wszystkie są Brazylijkami.
Jr 17, 5-10; Łk 16, 19-31
Dzisiejsze Słowo Boże ukazuje obraz złożony z bardzo prostych przykładów, namalowanych mocnymi pociągnięciami pędzla, bez zbędnych półcieni. Już sam styl przypowieści jest pewnego rodzaju nauczaniem: zobowiązuje do podjęcia poszukiwań prawdziwej istoty życia. A oto jaki jest zasadniczy temat przywołanego obrazu: w czasie ziemskiego życia człowiek sam decyduje o swojej wieczności. Krótko mówiąc, o życiu wiecznym lub o śmierci, będącej wiecznym potępieniem. Trzeciej możliwości nie ma.
Sługa (Jr 18,18-20; Ps 31; Mt 20,17-28)
Czasem wolelibyśmy nie wiedzieć. Przymknąć oczy, obejść te słowa szerokim łukiem. Że to niby nie do nas. Że przecież wcale nie zależy nam na zaszczytach... Ta logika jest porażająca: "kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu".
2 Sm 7, 4-5, 12-14, 16; Rz 4, 13, 16-18, 22; Mt 1, 16, 18-21, 24
Usłyszeliśmy w Ewangelii, że „Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie” (Mt 1, 24). W słowach tych jest już zawarta misja, którą Bóg powierza Józefowi, aby był custos, opiekunem. Opiekunem kogo? Maryi i Jezusa. Jest to jednak opieka, która obejmuje następnie Kościół, jak to podkreślił bł. Jan Paweł II: „Święty Józef, który z miłością opiekował się Maryją i z radością poświęcił się wychowaniu Jezusa Chrystusa, także dziś strzeże i osłania mistyczne Ciało Odkupiciela, Kościół, którego figurą i wzorem jest Najświętsza Dziewica” (Adhortacja ap. Redemptoris Custos, 1).
Dn 9, 4b-10; Łk 6, 36-38
Szczodrobliwy
W naszych relacjach z ludźmi istnieją dary nie do pogardzenia. Choćby nasz czas, uwaga, zaangażowanie, a także: doświadczenie, jakaś życiowa mądrość, która uczy dawać raczej wędkę niż rybę i nie zwalniać nikogo z odpowiedzialności za własne życie. To wszystko możemy dawać szczodrze, twórczo - zależnie od sytuacji, w której my jesteśmy, i sytuacji ludzi, którzy nas otaczają.
Styczeń 2019
Rzym
▪ Papież Franciszek wyznaczył liturgiczne wspomnienie św. Józefiny Bakhity przypadające co roku 8 lutego, Światowym Dniem Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi. Dla zwiększenia świadomości skali zjawiska została nawiązana współpraca pomiędzy Papieską Radą ds. Sprawiedliwości i Pokoju oraz Międzynarodową Konferencją Przełożonych Generalnych Żeńskich Zgromadzeń (UISG). Tegoroczny dzień modlitwy i refleksji odbył się w kościele pw. św. Antoniego w Rzymie pod hasłem Razem przeciwko handlowi ludźmi. Spotkanie cieszyło się zaskakującą frekwencją.
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie». W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.Łk 9, 28b-36
Kontekst perykopy o Przemienieniu zmusza do stawiania pytań o Krzyż: Czym jest dla mnie Krzyż Jezusa? Znakiem śmierci, ogromnego cierpienia, ofiary za moje grzechy? Koniecznością, której nie dało się uniknąć? Czcigodnym znakiem zawieszonym na ścianie lub wbitym w ziemię na rozstaju dróg, przed którym staję lub klękam i modlę się o to, abym nie musiał nieść mojego krzyża?
Pwt 26,16-19; Mt 5,43-48
Co z nieprzyjacielem?
Na wszystko co nas otacza, na wszystkich którzy są z nami, na dalekich, obcych, wrogich, ale i na bliskich, codziennych, trzeba rzucić zasłoną miłosierdzia. Trzeba nad światem, w którym przeżywamy wydarzenia maleńkie, jak i nad wielkimi sprawami, zapalić światło koloru miłosierdzia. To jest ważne. To pozwala uniknąć szukania sprawiedliwości, pytania o ceną trudu, o warunki przebaczania, o osobiste walory innych ludzi. Miłosierdzie osłania wszystko.
Twitter Papieża Franciszka
Watykan
Jubileusz kanonizacji
ZAK
Medytacje
* Zasady życia *
"Różnorodność kulturowego i narodowego pochodzenia, wieku, usposobienia, talentów i uzdolnień jest naszym bogactwem. Chociaż we wspólnocie wykonujemy różne zadania, jednoczy nas to samo powołanie do naśladowania Jezusa i wspólna, zlecona przez Pallottiego misja".(ZŻ, 91)
________________
"Centrum naszego osobistego i wspólnotowego życia jest Jezus Chrystus Apostoł Ojca Przedwiecznego. Powierzona przez Niego misja ukierunkowuje nasze myślenie, naszą duchowość, modlitwę, działanie i cierpienie". (ZŻ, 19)
________________
"Jako wspólnota uczniów zbieramy się wokół Chrystusa Apostoła Ojca Przedwiecznego. Tak jak uczniowie chcemy żyć razem z Jezusem. On nas będzie posyłał, a gdy wrócimy, w Jego świetle sprawdzać będziemy naszą działalność". (ZŻ, 88)
________________
"Naszym szczególnym pallotyńskim charyzmatem jest przyczynianie się do wzrostu wiary i miłości u ludzi świeckich, budzenie świadomości ich apostolskiego powołania i współpraca z nimi w apostolskim posłannictwie". (ZŻ, 21)
________________
"Nasze wzajemne stosunki winny być nacechowane miłością, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy i ufa; miłością, która nie unosi się pychą, nie zazdrości i nie rani, która nie rozgorycza się i nie pamięta złego; miłością, która się nie zniechęca, lecz pozostaje przyjazna i cierpliwa; miłością, która potrafi się współweselić i współcierpieć z innymi. W dążeniu do takiej miłości powinnyśmy się wzajemnie zachęcać i wspierać". (ZŻ, 90)